Na twee dagen in het hotel te hebben geluierd onder de plensende regen was ik ontzettend blij met de harde schijf vol films! Af en toe evenvan het bedje af en met de lift naar beneden om vervolgens naar debakker tewandelen en een stuk verse pizza te halen, een stuk cheesecake, gevulde broodjes, etc. Dus dat wordt flink sporten als ik weer terug ben. Echt even helemaal niks gedaan en dat was wel fijn. Alhoewel ik me af en toe eenzaam voelde was iedereen gezellig op skype om me moed in te praten. Zo fijn! In principe zou de auto worden weggesleept en zou ik een huurauto krijgen maar het geluk is mij goedgezind! Na een aantal skypesessies met mijn papa (zo lief: brilletje op het puntje van zijn neus en ik moest hem er steeds aan herinneren om IN de camera te kijken! hahaha) en wat gepush richting de garagehouder, hebben ze de olie in mijn versnellingsbak gecontroleerd en bijgevuld. En wat bleek? Die was zo goed als leeg. Pap zei dat ik door kan rijden maar de garage is niet overtuigd en dacht dat ik niet verder dan 30 km zou komen. Nou, dat moet je dus niet tegen een De Vriesje zeggen! Dus hup spullen in de auto, Woody in zijn mand, zonnebril op en gaan met die kar! De eerste 50 km heb ik zo stijf als een hark die wagen bestuurt en bij elk geluidje dacht ik: oh, shit... nee toch!!! Maar gelukkig was dat na 100 km over en kon ik op dat moment bedenken wat ik zou gaan doen. Eigenlijk wilde ik het liefst maar 1 ding: naar huis rijden!Maar helaas is hetnog doordeweeks en dus zag ik mezelf al helemaal in mijn uppie zitten terwijl iedereen aan het werk is. Daarnaast is het ook niet leuk om mijn sabbatical zo af te sluiten na autopech.Dus na heel watgepieker toch maar besloten om richting Luxemburg te rijden voor de komende 2 dagen. Dan ben ik het weekend weer lekker thuis en laat ik me in de watten leggen! Helaas dacht de Duitse Autobahn en de Franse Overheid er anders over en had ik onderweg echter de ene na de andere omleiding en de ene na de andere wegafsluiting. Vervelend! Zal wel zo gepland zijn voor de vakantiedrukte maar het was voor mij nu hartstikke lastig. Dus toen ik het bordjeTrier zag staan enpapa zijn camping niet ver daarvandaan ligt, besloten om daar heen te crossen. Leuk datiedereen je kent als je dan op de camping aankomt. Best gezellig en duszit ik hier nuvoor mijn campertje langs deMoezel aan de roosvicee en ga zomet Woody uit eten bij de Thai. Heb super leuke buren om vanavond even een wijntje mee te doen op het terras. Voelt toch weer een beetje als vakantie! hehe!

De afgelopen 11,5 weekwas echt een super gaveervaring waarin ik veel ups maar ook aardig watdowns heb meegemaakt.Toch stiekem ook veel heb nagedacht, tig keer van gedachten ben veranderten uiteindelijkeen keerconclusies heb getrokken. Wat kan een mens toch veranderlijk en in de warzijn... of nee.... vooral wij vrouwen natuurlijk!! hahahaha. Sorry dames!

Dus ondanks dat het totaal niet de bedoeling was om 'mezelf te vinden' (getver wat een clicheetje) heb ik wel veel van mezelf ontdekt. Ook de minder leuke kanten maar daar moet ik net als iedereen mee dealen.Ik heb zin om naar huis te gaan en ik heb zin in deze zomermet familie en vrienden. In oktober zitten wedanineens ook weer metde neus in de studieboeken en hopelijk over een jaartje of 2 mijn eigen praktijkje aan huis (waar dat huis dan ook komt te staan...heb er zin in!;-) ).Bedankt allemaal voor het meeleven en meereizen. Ik vond jullie reacties allemaal super leuk!!!Hopelijk hebben jullie ook veel plezier beleeft aan mijn verhalen.... Op naar 6 maanden sabbatical in Australia/ New Zealand offe... Asia!!!

Dikke kus

Salina